Czym jest konsultacja filozoficzna i czym się różni od spotkania z psychologiem?

Konsultacja filozoficzna jest spotkaniem opartym na dialogu między filozofem i osobą. Dialog przypomina formę dialogu sokrtycznego. Ma on na celu ujęcie egzystencjalistyczne angażujące umysł osoby. Filozof zadaje pytania, które zobowiązują rozmówcę do wyjaśnienia jego myśli, rozważenia nowych hipotez, zainicjowania krytycznej analizy własnych idei, aby pomyśleć o niemożliwym, które ostatecznie okazuje się całkiem możliwe. Filozof uwalnia myśli od sztywności, bez tego nie można dostrzec sensownej alternatywy. W badaniu filozoficznym chodzi o zbadanie martwych punktów, zapuszczenie się w skostniałe schematy myślenia, niekonsekwencje lub ignorancję pojedynczej myśli. W konsultacji chodzi o ożywcze doświadczenie myśli i istnienia. Odzyskanie kontroli nad swoimi myślami.

Cechy konsultacji filozoficznej.

1. Filozof nie zagłeębia się w tereny podświadomości, pracuje jedynie nad świadomymi myślami.
2. Konsultacja filozoficzna nie jest swobodną i nieskępowaną mową, ale cechuje się odpowiedziami na pogłebione pytania zadawane przez konsultanta. Ta metoda pozwala wyjść z kręgu powtarzania i odtwarzania tych samych historii i otwiera na nowe perspektywy.
3. Konsultat wykorzystuje wiedzę filozoficzną, umiejętność argumentowania, syntezy i analizy. Spotkanie opiera się na logice, a nie swobodnym opowaiadaniu narracyjnym.

Różnice z w stosunku do podejścia psychologicznego.

1. Osoba spotykacjąca filozofa jest proszona o odpowiadanie na pytania z większą jasnością i klarownością. Nie ma miejsca na swobodną narrację i mówienie bez oganiczeń jak to może mieć miejsce w przypadku konsultacji psychologicznej. Precyzyjne pytania filozofa mają doprowadzić do dialogu i klarowności własnych myśli. Pytania zachęcają do konfrontacji z własnymi myślami i przekonaniami. Zadaniem filozofa jest zbudowanie oporu, który ma prowadzić do samoświadomości.
2. Podczas konsultacji osoba jest proszona o przedstawienie argumentów. Chodzi o prace nad umysłem i świadomością, a nie pokładami nieświadomości.
3. Podczas konsultacji indywidualny punkt widzenia jest skonfrontowany z ogólnym punktem widzenia.
4. Konsultat może odwołać się do tradycji filozoficznej, zaproponować techniki i ćwiczenia inspirowane starożytną tradycją filozoficzną.
5. Cel konsultacji nie jest bezpośrednio terapeutyczny, celem jest pobudzenie do myślenia i nauka myślenia poprzez umiejętność zadawania pytań, argumentowania, zaprzeczania, konceptualizowania. Efektem konsultacji bedzie lepsze rozumienie siebie, otaczającej rzeczywistości, spójność w działaniu, przejrzystość w myśleniu i zwiększenie lepszego samopoczucia.